●● थोडस हसायच आणी भरूपुर जगायचय ●●

आपण ह्या पावसातच भेटलो होतो ,
एकमेकान कडे पाहून थोडेसे हसलो होतो •·

आपल्या मित्रणा बाजूला सारून ,
आपणच एकमेकांत गुंतलो होतो •·

तेवढ्यात तुझी छत्री उडाली ,
ती पकडण्यासाठी तू देखील प्ळालिस •·

मग आपण खूप भीजलो ,
छत्री बंद करून असेच फीरलो •·

हा पाउस पाहीला की ,
तो दीवस आठवतो , थोडे पाणी ह्या पापण्यात साठवतो •·

या वर्षी देखील पाउस आहे ,
आणी छत्रीत मी एकट्याला पाहे •·

ह्या पावसात आपण परत भेटायाच ,
थोडस हसायच आणी भरूपुर जगायचय •·

·٠•●● दुख:त सारे विसरून जारे ●●•٠·

आकाशातले तारे तोडून देऊ ,
र्हुदयातल्या शंका जोडुन देऊ,
अस प्रियकर प्रियासी ला म्हणाला ●●•٠·

इतक सोप्प असत तारे तोडन ,
तर सार जग तू आणल असतस,
र्हुदयातल्या शंका काय ,
तू तर माझ्या हृदयाला जाणल असत ●●•٠·

कित्ति गोड हसली अन् म्हणाली प्रेयसी.
तुझी खोड करायला मला गम्मत् वाटली.
तो देखील हसला अन तिच्या जवळ बसला,
दोघनि एकमेकान कडे पाहून डोळ्यातच विचार केला ●●•٠·

कित्ति गोड होता तो क्षण ,
असेच राहीले असते दोघे जन ,
पण नियतीला ते नव्हत् मान्या,
प्रेम कराव हे तिच्या कुटुंबाला होत अमान्या ●●•٠·

आज कित्ति वर्ष झाली,
तो एकटाच आहे,
त्याच्या सुंदर प्रेमाला ,
तो आज विसरू पाहे ●●•٠·

एकदाच रड ,एकदाच विचार कर,
एकदाच काय ह्या अग्निला वीझउन जारे
दुख:त सारे विसरून जारे ●●•٠·

·٠•●● सुखद क्षणाचा असतो फ्क्त काही काळ वास.●●•٠·

सुखद क्षण कसे लगेच निघून गेले ,
तळहातावर साचणार्‍या पाण्या सारखे काही काळच राहीले ●●•٠·

आस्वाद घेण्या आधीच मन निरागस केले ,
आयुष्यातल्या अनेक दु:खासाठी वाटा मोकळे करून गेले ●●•٠·

घाबरले हे मन अन हळूवार स्तब्ध झाले ,
तिच्या सुखद विचारात ते अचानक गुंतून गेले ●●•٠·

मग नाही आठवल ते दुःख ,आणि तो जीव घेणा प्रवास ,
पण सुखद क्षणाचा असतो फ्क्त काही काळ वास ●●•٠·